W przypadku milaffairów, zwykłe źródło światła w urządzeniach oświetleniowych w maszynowni nie tylko zapewnia oświetlenie, ale także emituje światło w paśmie bliskiej podczerwieni. Chociaż natężenie światła nie jest wysokie, może ono powodować pewne zakłócenia w działaniu NVIS (systemu noktowizyjnego). Obecnie bezpośrednim i skutecznym sposobem eliminacji tego typu zakłóceń jest zastosowanie filtra bliskiej podczerwieni. To nie tylko zapewnia prawidłowe działanie systemu noktowizyjnego, ale także utrudnia systemowi noktowizyjnemu przeciwnika odnalezienie nas z pewnej odległości.
Obecnie okulary noktowizyjne do pracy w słabym oświetleniu rozwijają się do czwartej generacji, a ich pasmo przenoszenia jest podobne do pasma trzeciej generacji (625–930 nm), ale czułość jest zwiększona. Badania nad tego rodzaju filtrem bliskiej podczerwieni opierają się głównie na plastikowym filtrze bliskiej podczerwieni produkowanym w Stanach Zjednoczonych oraz szklanym filtrze bliskiej podczerwieni produkowanym w Niemczech. Poziom rozwoju w tym kraju jest jednak dość zacofany i żaden filtr bliskiej podczerwieni nie spełnia wymagań dotyczących kompatybilności z noktowizorem.
Kluczem do produkcji filtrów bliskiej podczerwieni spełniających normy wojskowe jest zastosowanie ekranowanych barwników absorbujących promieniowanie bliskiej podczerwieni, ponieważ nie wszystkie barwniki absorbujące promieniowanie bliskiej podczerwieni spełniają te wymagania. Aby spełnić wymagania dotyczące kompatybilności z noktowizorem, absorber bliskiej podczerwieni można stosować samodzielnie, w połączeniu z popularnymi barwnikami do tworzyw sztucznych lub zmieszany z nimi, tak aby jego amplituda widmowa i jasność (NR) odpowiadały wartościom -1,0E+00≤NR ≤1,7E-10, a jego chromatyczność spełniała wymagania dotyczące barwy noktowizyjnej (zieleń noktowizyjna A, zieleń noktowizyjna B, czerwień noktowizyjna i biel noktowizyjna), a transmisja światła widzialnego nie była mniejsza niż 20%.
Absorbery bliskiej podczerwieni obejmują głównie barwniki cyjaninowe, ftalocyjaniny, chinony, barwniki azowe i kompleksy metali. Najlepiej, aby absorber podczerwieni charakteryzował się niskim współczynnikiem absorpcji w zakresie światła widzialnego, wysoką wydajnością absorpcji w zakresie bliskiej podczerwieni i możliwie szerokim zakresem absorpcji. Do przygotowania filtra optycznego stosuje się technologię barwnika i polimeru, który można nanieść na powierzchnię lub dodać podczas polimeryzacji.
Czas publikacji: 01-08-2024